දිවි සයුරේ ඔබ පහන් ටැඹක් වී
එලිය කරන්නට සැරසුනිදෝ
මහා සැඩ පහරට අසුවී පොඩි වී
ජීවිතයම මා නැති වුනිදෝ
එලිය ලබන්නට පින් ඇති වුව තත්
අපමණ බාඪා ආපි නොමැත තත්
කෙලසක ඔබ මා එලිය කරන තත්
දැනසිටිමුද ඒ සොදුරු මෙ තත්
ලොවක් එපා වී ලොවෙහි තනිවෙනා
ඔබ මා කිසි කල එක්වෙදෝ
නොමැත සිතක් මට වෙනකුට යෑමට
තවමත් මා තුළ ඔබ ඇයි දෝ
No comments:
Post a Comment