ඔබ නවාතැනම විය

දිවිගමනේ ඔබ නවාතැනම විය
මා හඳ කුටියේ නිදන්ව සිටි ඔබ
ඔබ රුවමයි මා සිතු බැඳි සිසිලස
සුවදයි ඔබ මා සුරූපිකාවිය


මල් දහසක් මැද එකම සුවඳ ඔබ
හදේ නිදන් වු රුවමයි ඔබ මට
බියෙන් වෙසෙයි මා ඔබ නැති වේදැයි
හඳේ නිදන් වු සුරංගනාවිය


ඔබ හිමිවන්නේ කෙදිනකදැයි මට

සැමදා ඔබ වෙයි මාගේ ආලය
කෙසේද ඔබ වෙත පවසන්නේ මම
ඔබ හට පානා හඳ බැදි ආලය

ලොව හැර යාවි.....

අතිරයි සසර දනව්වේ

සැමදෙය නිතර වෙනස්වේ

කොතරම් අනඟ රැගුම්පා

කොතරම් ගෙවමි ජීවිතේ

ලොභ මොහකම් වෙලා

සිත වෙහෙසින් අතරමං වෙලා

කල පෑකම් නිසා

සසරම දික් වෙලා

ලද කල කී දෑ සිහිවී

වැලපෙයි සිත දුක් ගිනි දී

ලොව හැර යන දීනේ

සපැමිණ ඇත මට මෙසේ....

සිහින කුමරියේ....

සිහින කුමරියේ.....සිහින කුමරියේ..
කෙළි කවට සිනා මුවඟ පුරා
සිහින පොලෙන් සිහින ගන්න
කදුළු පැනින් සතුට සොයන....
සිහින කුමරියේ....

සුවැති සැපත නොමැති ඔබට
නිතර සිතින් හඩා වැලප
සන්තාපය වසන් කරන
නමුඳු ඔබේ මුවින් පෙනෙන.....
සිහින කුමරියේ.....

අහස් ගැබේ තරු තිබුනද
තනි තරුවක් සොයමින් යන
ඇස් කන් පෙති විවරව බල
සිහින කුමරියේ....මගේ සිහින කුමරියේ......

ඔබ ඇයිද හිමි නොවුනේ ........

ලකලු ඔය මුව කමල දුටු විගස හද මඩල
ගැහෙයි මට රිදවෙන්න
ඇයි එලෙස මට දැනුනේ මා මෙලෙස තනි වෙන්නේ
ඔබ ඇයිද හිමි නොවුනේ ජීවිතය විදවන්නේ

ඔබ නිසා රෑ දිවා තරු ගැන්නා ඇස් රිදවා
පෙර මෙමා නොවිදිනා වේදනා අද විදිනා
ඔබ ඇයිද හිමි නොවුනේ ජීවිතය රිදවන්නේ
සිතුවමකි මං ඇන්දේ.......

සිත පවා වෙලෙනවා දුකින් මා සැලෙනවා
ඔබගේ ඒ රුව තමා සැම විටම පෙනෙනවා
ආදරේ සිතුවමකි වැරදිලා මතුවෙනා
කෙසේ දැයි මං ඉන්නේ...........

රුදක හා රුඪිරය

ප්‍රේම සිතකට මෙතෙක් ගින්දර දරනු හැකි    දෝ
ගෙත්තමින් කල අදර අන්දර වනසනු හැකි දෝ
සොදුරු සුන්දර රැගු කින්දර රුදුරු වුනි         දෝ
මගෙන් වරදක් වුනිද කින්නර ලදුන් කොහි  දෝ

කුරිරු බැල්මෙන් හෙලන ගැම්මෙන්
නපුරු සිතුමෙන් මවන    හැක්කෙන්
තපසු වෙසගින් රගන        රැගුමෙන්
සොදුරු සුකුමල ලදක්     මෙලෙසින්

දිය පිපාසිත බවක්              අගවා
ලේ සොයයි මුළු ගත            පුරා
මෙවන් කෙරුමන් මනසේ  රදවා
නිදි වරයි මා රෑ                     දිවා