රුදුරු වියකල් රතිය හඹනා
එකල රුව හැඩවැඩම බලනා
නොකර සත්දම් අමන ලෙසිනා
කරති පව්කම් සතර දෙසිනා
පෙම් කවක් පැබැදුමක් උදෙසා
මවති රූ රසදුනක් විලසා
සෙවණ ගැනුමට කිසිත් විමසා
නැත කොතෙක් රුක් වැලක් සදිසා
සිත නැතත් එක තැනක සන්සුන්
කර ගනියි සැම විටක විමසුන්
පල නැතත් කල පෙමක පෙමසුන්
නොකර ගනියව් හානි දිවිදුන් By: Kushan Jayasinghe
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteරළු පරළු අතීතෙක
ReplyDeleteඉරි තැළුනු ඒ සොඳුරු මතකයේ
නැතිමුත් අවසරයක් රැදෙන්නට තව තවත්.....
දිනක අපි හමුවෙමු
හමුවී හිනැහෙමු
අපිම තැනු
අපේම ලෝකයක
සියලු දුක් පසෙකලා...