කළුවර ගැබ වෙත කඳුලැලි තියලා
සොමි සඳ වී ඔබ වෙනකෙකු ළඟ පායා
මා පිවිතුරු හද ඉවත හෙලා
සුසුමන් ළඟ ඔබෙ සිනා තියාලා
කඳුලැලි ළඟ මහා පැතුම් මවාලා
ඔබ ළඟ ඇය ලය සතපා තියා
ඇය ඔබ අතහැර ඉවත ගියා
මා හද ගැස්මෙන් ඔබ සිටියා
ඒ හද ඔබ නෑ හරි හැටි හදුනා
ලං වනු බෑ දැන් හදවත මැරිලා
ඔය උණුසුම නැති බැව් හැදිනා
hmmmmm....amen!!!!
ReplyDelete