කළුවර ගැබ

ලාහිරු සේ ඔබ මවෙතින් බැස යාවී
කළුවර ගැබ වෙත කඳුලැලි තියලා
සොමි සඳ වී ඔබ වෙනකෙකු ළඟ පායා
මා පිවිතුරු හද ඉවත හෙලා

සුසුමන් ළඟ ඔබෙ සිනා තියාලා
කඳුලැලි ළඟ මහා පැතුම් මවාලා
ඔබ ළඟ ඇය ලය සතපා තියා
ඇය ඔබ අතහැර ඉවත ගියා

මා හද ගැස්මෙන් ඔබ සිටියා
ඒ හද ඔබ නෑ හරි හැටි හදුනා
ලං වනු බෑ දැන් හදවත මැරිලා
ඔය උණුසුම නැති බැව් හැදිනා

අහස

අහස වගේ කල ආදරයක
කෙතරම් වු වෙනසක් මේ විසල් ගැබ
කාටත් කිව නොහැකිය ඒ සිත් අහස
විගසින් වෙනස් වෙයි ඔබ හට තිබු ආදරය


විටකදි මට ඔබ ඔනෑ වෙන
තව කල යන ඔබ එපාව
සිප ගනු සිතයි ඔබ මට විටක
ආදරය කලේ අහසට සමව මම


ඔබ මහා පොළව මෙන් රැදි එක ලෙස
මා ඔබව තෙමුවා මගේ කඳුළු වර්ෂාවෙන්
දුක දුකමයි සිතා, සතුට දෙස දුකින් බලා
ලා හිරු නැඟ මා ලොව එළිය කෙරේවා!!